Het geluksproject

Vorige week heb ik een boek gekocht met als titel: Het Geluksproject. Het is het persoonlijke verhaal van Gretchen Rubin, een Amerikaanse schrijfster die een jaar de tijd neemt om te onderzoeken of ze meer geluk in haar leven kan creëren zonder haar leven drastisch te veranderen. Vooral dat trok me aan. Dat je niet op een berg in Tibet hoeft te gaan zitten of een jaar vrij hoeft te nemen om toch meer geluk in je leven te creëren. Haar conclusie is dat het haar gelukt is. Dat ze door het nemen van kleine stapjes en door bewust te kijken naar zichzelf zich gelukkiger voelt. Ook dat spreekt me aan. Je hebt als mens altijd een vrije keuze om te bepalen hoe je omgaat met dat wat je op je pad tegenkomt en ik ben er van overtuigd dat de bril waardoor je kijkt voor een groot deel beïnvloedt hoe je de wereld ziet. Einstein heeft ooit gezegd dat de belangrijkste keuze die je als mens moet maken is of je in een vriendelijk of in een vijandig universum leeft. Ik geloof dat dat waar is. Ik ben zelf in ieder geval een paar jaar geleden begonnen met bewust de wereld als vriendelijk te beschouwen, als een enorm potentieel met oneindige mogelijkheden. Uit ervaring kan ik zeggen dat mijn leven daardoor vreugdevoller en rijker is geworden. Zoals ook Gretchen concludeert is dat niet altijd de makkelijkste weg. Het vraagt een grote investering van jezelf om dat te doen wat nodig is en wat goed is voor jou en je omgeving. Maar als je dat doet, word je gelukkiger. Of in de woorden van Gretchen: Het is moeilijk om luchthartig te zijn. Het is een stuk makkelijker om zwaarmoedig te blijven.